Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι βήχα, ο κάθε ένας εκ των οποίων μπορεί να σηματοδοτεί διαφορετικό αίτιο –άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο ανησυχητικό. Μαθαίνοντας, όμως, να τους αναγνωρίζουμε θα καταφέρουμε να ανακουφίσουμε πιο αποτελεσματικά το μωρό μας, αλλά και να διακρίνουμε πότε υπάρχει επείγουσα ανάγκη να καλέσουμε τον παιδίατρο.
Ο παιδίατρος κ. Ηλίας Χαραμαράς, μας εξηγεί πως ο βήχας ως σύμπτωμα μπορεί να μεταφράζεται διαφορετικά στα μωρά από τα μεγαλύτερα παιδιά. Έχει σημασία, λοιπόν, να τονιστεί πως παρακάτω θα αναφερθούμε σε μωρά έως ενός έτους ή και λίγο μεγαλύτερα. Επιπλέον, έχει σημασία, πριν αποφασίσουμε τι «σημαίνει» ο κάθε βήχας να ξέρουμε πόσο διαρκεί και πότε συμβαίνει, π.χ. πρωί ή βράδυ, έπειτα από κάποια συνήθεια του παιδιού;
«Ο βήχας συνήθως είναι ένα σημάδι, ότι κάτι συμβαίνει στο αναπνευστικό του παιδιού. Υπάρχουν, βέβαια, και αθώοι βήχες, όπως τα τικς, κάποιες νευρικές κινήσεις, ή που προκύπτουν λόγω μιμητισμού», λέει ο παιδίατρος, ο οποίος παρακάτω παραθέτει τους λιγότερο αθώους βήχες, τους οποίους αν εμφανίσει το μωρό μας θα πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα:
Υλακώδης βήχας: Πρόκειται για τον βήχα, ο οποίος προκύπτει από κάποιον ιό, συνήθως από τους ιούς της παραγρίπης. Η επιγλωττίδα του μωρού τότε πρήζεται, ο αέρας μπαινοβγαίνει δύσκολα και σφυρίζει, ενώ πρέπει να εξετάσουμε το ενδεχόμενο λαρυγγίτιδας. Οι γονείς πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί αν το μωρό τους εμφανίσει τέτοιο βήχα, γιατί υπάρχει περίπτωση η επιγλωττίδα να μπλοκάρει το αναπνευστικό τους και να προκληθεί ακόμα και ασφυξία. Ας το έχουν δίπλα τους τη νύχτα, όταν δουν τα πρώτα συμπτώματα, γιατί μπορεί το μωρό να κοιμηθεί χωρίς πρόβλημα και να ξυπνήσει μέσα στη νύχτα με αυτόν τον βήχα. Πρόκειται για μια κατάσταση που μπορεί να επιδεινωθεί σε 48-72 ώρες, όχι πάντα με πυρετό ή με χαμηλό πυρετό και που αντιμετωπίζεται με εισπνεόμενα φάρμακα που θα συνταγογραφήσει αποκλειστικά ο παιδίατρος.
Βήχας με συριγμό: Το χαρακτηριστικό του είναι, ότι δεν δυσκολεύεται να μπει, αλλά να βγει ο αέρας, και επειδή εστιάζεται χαμηλότερα στο αναπνευστικό συνήθως συνδέεται με πρόβλημα στην τραχεία. Μπορεί να συνδέεται με άσθμα, ενώ στα μωρά κάτω των 12 μηνών κατά κανόνα μαρτυρά βρογχιολίτιδα και αποτελεί επείγουσα κατάσταση.
Παροξυσμικός βήχας: Αποτελεί χαρακτηριστικό σύμπτωμα του κοκκύτη, τον οποίο ευτυχώς δεν βλέπουμε συχνά, καθώς υπάρχει το σχετικό εμβόλιο. Στον βήχα αυτό, το παιδί στα καλά καθούμενα και χωρίς κλιμάκωση συμπτωμάτων, αρχίζει να βήχει πάρα πολλές φορές, να κοκκινίζει και να κοντεύουν να του βγουν τα μάτια. Σε μεγαλύτερα παιδιά, έως 4 ετών, η κατάσταση αυτή μπορεί να σηματοδοτεί, ότι έχουν καταπιεί ξένο σώμα. Σε κάθε περίπτωση, αν το παιδί σας εμφανίσει τέτοιο σύμπτωμα καλέστε άμεσα τον παιδίατρο.
Εμπύρετος βήχας: Υπάρχει πάντα λοιμώδης αιτιολογία, αν το μωρό έχει βήχα και πυρετό και συγκεκριμένα, κατά πάσα πιθανότητα πρόκειται για ιογενή και όχι βακτηριακή λοίμωξη. Ο παιδίατρος είναι αυτός που θα καθορίσει την αγωγή που πρέπει να λάβει το μωρό μας με αυτά τα συμπτώματα, όμως να ξέρουν οι γονείς, ότι ποτέ δεν πρέπει να εφησυχάζουν γιατί η κατάσταση αυτή μπορεί να αλλάξει γρήγορα. Να το έχουν, λοιπόν, πάντα δίπλα τους, ειδικά κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Ξηρός βήχας: Ο ξερός βήχας προκαλείται κατά κανόνα λόγω μύξας. Στην περίπτωση αυτή είναι μεν αθώος, αλλά μπορεί να επηρεάσει σοβαρά τόσο τη σίτιση όσο και τον ύπνο του μωρού μας. Θα καταλάβουμε τη διαφορά αν καθαρίσουμε άμεσα τη μυτούλα του.
Βήχας με εμετό: Κατά κανόνα αποτελεί απότοκο του παροξυσμικού βήχα, λόγω πίεσης του διαφράγματος που σπρώχνει προς τα πάνω τα υγρά του στομάχου. Χρειάζεται, όμως, προσοχή, αν αυτό συμβαίνει συχνά στο μωρό μας, καθώς μπορεί να προκαλέσει οισοφαγίτιδα. Επιπλέον, το γαστρικό υγρό, αν το μωρό μας είναι ξαπλωμένο, υπάρχει κίνδυνος να περάσει στην τραχεία και αυτό να προκαλέσει ακόμα και πνευμονία.
Νυχτερινός βήχας: Πολλά παιδάκια, χωρίς κανένα άλλο σύμπτωμα μέσα στη μέρα, μπορεί να εμφανίσουν έντονο νυχτερινό βήχα. Αυτός προκαλείται είτε από μυξούλες που κυλούν προς τον λαιμό είτε μπορεί να αποτελεί σύμπτωμα αλλεργίας ή άσθματος. Επίσης, μπορεί να συμβαίνει αντανακλαστικά, αν το περιβάλλον στο οποίο κοιμάται το μωρό είναι πολύ ξηρό –θα το καταλάβουμε, αν το δούμε να αναπνέει με το στόμα ανοιχτό. Στην περίπτωση αυτή, ας συζητήσουμε με τον παιδίατρο το ενδεχόμενο να τοποθετήσουμε στο δωμάτιο έναν αφυγραντήρα.
Πότε πρέπει να ανησυχήσουμε και τι να κάνουμε
Σύμφωνα πάντα με τον κ. Χαραμαρά, ο βήχας στα μωρά μπορεί να είναι από κάτι πολύ απλό έως κάτι πολύ σοβαρό. Στη δεύτερη περίπτωση ανήκουν τα παρακάτω ενδεχόμενα, κατά τα οποία θα πρέπει άμεσα να επικοινωνείτε με τον παιδίατρο:- Ένα παιδί μικρότερο των 3 μηνών, με βήχα και πυρετό, μπορεί να έχει βρογχιολίτιδα ή λαρυγγίτιδα, άρα πρέπει να ελεγχθεί από γιατρό.
- Αν ο βήχας συνδέεται με εισολκές στον θώρακα, δηλαδή όπως αναπνέει να φαίνονται τα πλευρά του, σημαίνει πως όπως αναπνέει χρησιμοποιεί πέρα από τους πνεύμονες και τους εσωτερικούς μύες, άρα παρουσιάζει αναπνευστική δυσχέρεια.
- Αν ο βήχας συνοδεύεται από κυανωτικά επεισόδια, δηλαδή αν τα χείλη του μωρού από ροδαλά γίνονται χλωμά ή ακόμα χειρότερα μπλε ή γκρίζα, τότε μιλάμε για εξαιρετικά επείγουσα κατάσταση.
- Αν ο βήχας συνοδεύεται από σταμάτημα της αναπνοής (άπνοια) μεγαλύτερη από κάποια δευτερόλεπτα.
- Αν το μωρό μας κλαίει και δεν βγαίνει η φωνή του ή αν δεν είναι δυνατό το κλάμα του.
- Αν κάνει εμετό κάθε φορά που βήχει.
- Αν παρουσιάζει σημάδια αφυδάτωσης, υπνηλία, αδυναμία σίτισης και αδυναμία σύνδεσης, π.χ. να το κοιτάζει η μαμά του και εκείνο να μην ανταποκρίνεται.
- Αν ο βήχας συνοδεύεται από υψηλό πυρετό.
- Αν γνωρίζουμε, ότι υπάρχει πιθανότητα κατάποσης ξένου σώματος.
- Αν το μωρό βήχει συνέχεια χωρίς σταματημό ή αναπνέει πολύ γρήγορα (ταχύπνοια ή ρηχή αναπνοή).
Πώς αντιμετωπίζουμε τον βήχα
«Δεδομένου, ότι ο βήχας είναι σύμπτωμα και όχι αιτία, πρέπει να δούμε την αιτία του για να τον αντιμετωπίσουμε», λέει ο κ. Χαραμαράς, ο οποίος τονίζει, ότι αν διαπιστωθεί λοιμώδης νόσος, τότε ο παιδίατρος είναι αυτός που θα χορηγήσει τα κατάλληλα φάρμακα.«Σε κάθε περίπτωση, για να μην επιβαρύνουμε τον βήχα του παιδιού, φροντίζουμε να μην καπνίζουμε μέσα στο σπίτι, να ενυδατώνουμε τακτικά το παιδί (γιατί με την αφυδάτωση χειροτερεύει ο βήχας) και να διατηρούμε όσο γίνεται την ατμόσφαιρα υγρή», συμβουλεύει.
Δημοσιεύθηκε στο: infokids.gr
